30lat
doświadczenia
doświadczenia
Planowanie i projektowanie infrastruktury zewnętrznej przez ostatnie 20 lat przeszło znaczącą ewolucje, zarówno w kwestii tworzenia projektów jak również pozyskiwania do nich danych.
Rysowanie na desce kreślarskiej czy nawet w programie CAD odeszło do lamusa. Rosnąca konkurencja na rynku usług projektowych, zagęszczenie infrastruktury na terenach zurbanizowanych – m.in. te kwestie spowodowały, że projektanci potrzebują narzędzi, które pozwolą im pracować wydajniej. Teraz liczą się programy, w których projektant wstawia i łączy ze sobą inteligentne obiekty a nie rysuje je z pojedynczych kresek czy kółek. Poza potrzebą wydajnego planowania i projektowania coraz częściej bardzo ważna jest możliwość komunikowania postępu projektu, czy wariantów planu w przystępny sposób.
Jak sprostać nowym potrzebom rynku i nie zostać w tyle?
Kiedyś wystarczyło mieć oprogramowanie, w którym automatyzowaliśmy żmudne zadania takie jak np. tworzenie profili i przekrojów poprzecznych. Dzisiaj w erze krótkich terminów wykonania projektów, współpracy z wykonawcami przy zadaniach projektuj-wybuduj liczy się umiejętność szybkiego reagowania na zmieniające się wytyczne w projekcie lub nowo pozyskane dane.
Projektant potrzebuje narzędzi, w których projektuje obiektowo: nie stawia kresek tylko wskazuje miejsca położenia np. kanalizacji, nie rysuje warstwic tylko je wyświetla na podstawie powierzchni utworzonej po korytarzu np. drogi wygenerowanym z inteligentnej osi, profilu i przekroju konstrukcyjnego itp. Jeżeli takie obiekty są dynamicznie powiązane, zmiany np. przebiegu kanalizacji, automatycznie są widoczne w widoku przekrojów poprzecznych.
Wykorzystanie takiego oprogramowania pozwala nawet przy dużych zmianach w projekcie relatywnie szybko go poprawić, co przy metodach tradycyjnych rysowania projektów nierzadko implikuje nakłady pracy zbliżone do tworzenia projektu od nowa.
Podobna kwestia dotyczy również planowania czy wariantowych koncepcji. Zamiast tracić czas na wyciąganie map z ośrodka, posiadając odpowiednie oprogramowanie możemy podłączyć się przez serwisy GIS do danych rastrowych i wektorowych, które możemy analogicznie jak mapę wektorową wykorzystać jako podkład.
Jest jeszcze dodatkowy aspekt dotyczący integracji danych CAD i GIS. Coraz więcej zmawiających wymaga od projektantów dostarczania wersji projektu w wybranych przez siebie formatach GIS. Żeby wydajnie spełnić takie wymaganie, projektanci potrzebują wspólnej platformy obsługującej dane CAD (np. dwg) oraz GIS (np. .shp).
Przypuśćmy, że musimy użyć starych map rastrowych. Są zrobione w układzie geodezyjnym 92, a opracowanie mamy oddać w układzie 2000. Czy musimy ręcznie ustawiać raster lub co gorsza rastry? Nie, możemy wykorzystać program do nadawania georeferencji i automatycznie podczytać taki raster z transformacja w locie do dowolnego innego układu współrzędnych. Jest to kolejna oszczędność czasu.
Wirtualizacja rzeczywistości istniejącej i projektowanej jest globalnym trendem. Ciągła popularność i rozwój takich serwisów jak Google Earth i Google Maps dobrze to obrazuje. Najbardziej rozwojowe technologie to te, pokazujące istniejącą i planowaną rzeczywistość w 3D, najlepiej na dowolnym urządzeniu przez serwis Internetowy.
Przeniesienie planów i projektów infrastrukturalnych w środowiska chmurowe stało się faktem w Ameryce, zachodniej Europie i krajach skandynawskich. Co jest przyczyną? Konieczność łatwej, wizualnie przejrzystej prezentacji zamierzeń projektowych w celu wygrywania zamówień oraz wymóg prostego sposobu śledzenia zaawansowania projektu przez zamawiających. To były bezpośrednie przyczyny powstania takich rozwiązań jak InfraWorks 360. Później zaczęło być jasne dla samych twórców opracowań, że podłączanie danych z projektów do środowiska chmurowego pomaga w ich wewnętrznych potrzebach koordynacji projektów lub analiz różnych wariantów planów.
Na koniec chciałbym poruszyć bardzo istotną kwestię cyklu życia projektu. Zaczyna się liczyć to, żeby projekt mógł być efektywnie i realnie wykorzystany po jego utworzeniu i uzgodnieniu przez firmę wykonawczą na etapie realizacji inwestycji. I nie chodzi tu o odczytanie z rysunku gdzie ma przebiegać pojedyncza sieć i jaką ma mieć rzędną krawężnik w danym punkcie. Wykonawcy potrzebują poza płaskim projektem, modelu 3D na bazie którego powstał, połączonych z nim danych materiałowych i ilościowych oraz narzędzia, w którym będą mogli koordynować powstawanie budynku/budowli na bazie takiego modelu.
W przypadku zaistnienia takich warunków:
– projektów wszystkich branż inżynierskich opartych na inteligentnym modelu,
– narzędzia do zarządzania i koordynacji tymi modelami na etapie zarówno projektu jak i wykonawstwa,
– projektantów, kierowników projektu i inżynierów budowy z odpowiednia wiedzą,
możemy realizować projekt a potem nim zarządzać w technologii BIM. Jakie zalety dla projektu i późniejszej inwestycji to ze sobą niesie – w artykule o BIM.